Przejdź do treści

Uwarunkowania Zaburzeń Psychicznych

Uwarunkowania Biologiczne

Czynniki te dotyczą fizjologicznych i genetycznych podstaw funkcjonowania organizmu, które mogą predysponować do rozwoju zaburzeń.

  • Geny i Dziedziczenie:
    • Należy podkreślić, że geny nie determinują choroby psychicznej (np. schizofrenii) w sposób jeden do jednego.
    • Ich rola polega na zwiększaniu podatności na rozwój danego zaburzenia w interakcji z innymi czynnikami.
  • Funkcjonowanie Mózgu:
    • Zaburzenia w pracy mózgu, szczególnie dotyczące równowagi neuroprzekaźników, są kluczowe dla zrozumienia wielu chorób psychicznych.
  • Organiczne Uszkodzenia OUN:
    • Uszkodzenia Centralnego Układu Nerwowego (OUN) mogą manifestować się w pierwszej kolejności jako zmiany w zachowaniu, imitując zaburzenia psychiczne.
    • Przykłady obejmują: choroby mózgu, guzy mózgu, udary, stany zapalne.
  • Choroby Somatyczne:
    • Niektóre choroby ogólnoustrojowe mogą prowadzić wtórnie do zaburzeń psychicznych.
    • Przykłady: choroba Alzheimera, niedoczynność tarczycy.
  • Czynniki Prenatalne:
    • Przebieg ciąży ma istotny wpływ na rozwój układu nerwowego.
    • Czynniki ryzyka: choroby matki, infekcje w trakcie ciąży, przyjmowanie substancji psychoaktywnych przez matkę.

Uwarunkowania Psychiczne

Ta kategoria obejmuje wewnętrzne procesy jednostki, jej doświadczenia oraz cechy indywidualne.

  • Trauma i Stres:
    • Uważane za jedne z najsilniejszych psychologicznych determinantów zaburzeń. Odnosi się to zarówno do stresu chronicznego (przewlekłego), jak i nagłego (ostrego).
    • Trauma, zwłaszcza związana z bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub fundamentalnej potrzeby bezpieczeństwa, ma dalekosiężne skutki.
  • Zespół Stresu Pourazowego (PTSD):
    • Jest to specyficzna jednostka chorobowa będąca bezpośrednią konsekwencją traumy (pojawia się zazwyczaj do kilku miesięcy po zdarzeniu).
    • Geneza pojęcia: Pierwotnie opisywany jako "stres bojowy" u żołnierzy wracających z wojny, którzy byli narażeni na:
      • Bezpośrednie zagrożenie życia.
      • Obrazy śmierci (kolegów, wrogów, ciał).
      • Ekstremalne bodźce zmysłowe (dźwięki, zapachy).
    • Rozszerzenie definicji: Analogiczne objawy zaobserwowano u ofiar innych zdarzeń:
      • Rozbojów z użyciem broni.
      • Pobić i zgwałceń.
      • Wypadków drogowych i katastrof.
  • Trauma nie musi prowadzić wyłącznie do PTSD; może skutkować również zaburzeniami lękowymi czy zespołami depresyjnymi.

  • Styl Życia:

    • Czynniki te budują ogólną odporność psychiczną i są kluczowe w profilaktyce zdrowia psychicznego.
    • Dieta: Składniki dostarczane organizmowi.
    • Sen: Regeneracja i wypoczynek.
    • Aktywność fizyczna.
    • Substancje psychoaktywne: Ich używanie i rozwój uzależnień są istotnym czynnikiem psychicznym, mimo iż mają one również bezpośredni wpływ fizjologiczny.
  • Czynniki Poznawcze (Kognitywne):
    • Błędne przekonania: Destrukcyjne, nierealistyczne przekonania dotyczące siebie, świata lub ról społecznych (np. "mężczyzna musi zarabiać więcej", nierealistyczne standardy dla matki/żony).
    • Prowadzą one do stresu, poczucia bycia "niewystarczającym" i dyskomfortu.
    • Praca nad zmianą tych przekonań jest fundamentem terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), która zakłada, że sposób myślenia bezpośrednio wpływa na emocje i zachowanie.
  • Osobowość i Temperament:
    • Osobowość: Cechy takie jak perfekcjonizm, niska samoocena czy nasilona potrzeba kontroli mogą zwiększać podatność.
    • Temperament: Jest to biologicznie uwarunkowana, stabilna część osobowości (kształtuje się wcześnie i jest stała). Obejmuje m.in. reaktywność emocjonalną (siłę układu nerwowego), która determinuje sposób radzenia sobie w sytuacjach trudnych i nowych (wpływ np. na zaburzenia lękowe).

Uwarunkowania Społeczno-Kulturowe

Kontekst społeczny, normy kulturowe i środowisko, w którym jednostka wzrasta i funkcjonuje.

  • Wpływ Kultury na Obraz Zaburzeń:
    • Kultura kształtuje system przekonań, sposób myślenia i odczuwania emocji.
    • Swoiste kulturowo zespoły zaburzeń: Zaburzenia występujące tylko w określonych kręgach kulturowych.
      • Przykład: Koro (głównie Chiny, Indie, Malezja) – paniczny lęk przed śmiercią, która ma nastąpić wskutek wciągnięcia genitaliów (penisa u mężczyzn, sromu u kobiet) w głąb brzucha.
    • Istnieją też zaburzenia uznawane za niezależne od kultury, np. depresja, której przypadki obserwuje się globalnie, a ich liczba rośnie wraz z rozwojem cywilizacyjnym.
  • Środowisko Rodzinne:
    • Postawy rodzicielskie.
    • Kolejność narodzin: Badania (głównie amerykańskie) wskazują, że kolejność narodzin wpływa na traktowanie przez rodziców i przypisywanie cech (np. pierwsze dziecko jest obarczane większą odpowiedzialnością, co statystycznie zwiększa szansę na objęcie ról przywódczych, np. prezydenta).
    • Role w rodzinach dysfunkcyjnych: Szczególnie widoczne w rodzinach z problemem alkoholowym, gdzie dzieci przyjmują sztywne, nieświadome role (np. opiekunkozioł ofiarnyrozweselacz). Role te są następnie przenoszone na dorosłe życie i relacje.
    • Styl przywiązania: Podział na styl bezpieczny i pozabezpieczny. Pozabezpieczny styl przywiązania (wynikający np. z traum wczesnodziecięcych) jest silnie powiązany z rozwojem późniejszych zaburzeń (np. zaburzeń preferencji seksualnych, co badała prof. Maria Beissert w kontekście pedofilii).
  • Wpływy Społeczne i Normatywne:
    • Religia: Skrajne, rygorystyczne systemy wierzeń (niezależnie od wyznania) mogą mocno wpływać na kształtowanie postaw i sprzyjać powstawaniu zaburzeń.
    • Utrwalanie zaburzeń: Poddawanie chorych działaniom np. szamanów, uzdrowicieli, co wynika z systemu wierzeń danej kultury.
  • Migracje.
  • Mechanizm naśladownictwa (Społeczne uczenie się):
    • Obecnie kluczowy jest wpływ mediów, a zwłaszcza internetu.
    • Obserwowanie innych kształtuje postawy, emocje i potrzeby.
    • Przykład negatywny: Kształtowanie postaw presuicydalnych i naśladownictwo samobójstw, znane jako Syndrom Wertera (od "Cierpień młodego Wertera").
    • Normy kulturowe: Zróżnicowanie tego, co uznawane jest za normę (np. używanie halucynogenów w rytuałach, akceptowalny wiek inicjacji seksualnej).

Wnioski: Model Biopsychospołeczny

Zaburzenia psychiczne nigdy nie są wynikiem działania jednego, izolowanego czynnika. Zawsze należy rozpatrywać je jako splot (wzajemne oddziaływanie) wszystkich wymienionych uwarunkowań.

  • Czynniki biologiczne, sytuacyjne (stres, trauma) i procesy psychiczne (przekonania, osobowość) są osadzone w kontekście socjokulturowym i rozwojowym.
  • Przykład interakcji: Badania (np. z 2015 r.) wskazują, że mózgi dzieci wychowujących się w zaniedbanych, zubożałych środowiskach (czynnik społeczny) dosłownie kurczą się (czynnik biologiczny), tracąc komórki nerwowe np. we wzgórzu. Pokazuje to, jak czynniki środowiskowe bezpośrednio przekładają się na biologię mózgu.